ΠΡΟΣΠΑΘΩΝΤΑΣ ΝΑ ΕΞΟΝΤΩΣΩ ΤΗΝ ΚΑΤΕ...

Αποφασίσαμε να έρθουμε στην πρωτεύουσα για να ξελεγράρουμε και να κάνουμε σόπινγκ θέραπι. Εγώ, η κατέ, η νταμτελαρί και ο Σήφης. Η κατέ καθόλη την διάρκεια του ταξιδιού κλαιγόταν που ήταν πάμφτωχη και πεταμένη από την μοίρα και δεν μπορούσε να πάρει ένα πανωφόρι. Κοινώς μας τα είχε κάνει τσουρέκια. Εγώ δεν της έδινα καμία σημασία διότι ονειρευόμουν την στιγμή που θα έπαιρνα τα παπούτσια των ονείρων μου. Η νταμτελαρί έκανε τον ψόφιο κοριό και ο Σήφης είχε πάθει τζετ λανγκ.
Την πρώτη μέρα της εκδρομής μας, κάναμε μια επίσκεψη σε κάτι πολύ «γλυκούς» μας φίλους. Περάσαμε έκτακτα. Την δεύτερη μέρα θα πηγαίναμε για σόπινγκ, Μας φορτώνει η νταμτελαρί στην γκρι θύελλα και πάμε σε γνωστό εμπορικό κέντρο. Αμέσως κατευθυνθήκαμε στο κατάστημα με τα παπούτσια. Τα δοκιμάζω….. τζίφος. Άβολα. Πήρα μια μικρή στεναχώρια, αλλά δεν μάσησα γιατί είχα σταμπάρει ένα φόρεμα και υπέθετα ότι θα το αγόραζα.
Πηγαίνοντας για το φόρεμα η κατέ τράβηξε την νταμτελαρί σε κατάστημα με αρώματα για να της πάρει το άρωμα της. Της το πήρε. Κατόπιν μπήκαμε σε άλλο κατάστημα με ρούχα…. και εκεί αγόρασε το ημίπαλτο. Μετά από 3 ολόκληρες ώρες πήγαμε να πάρουμε το φόρεμα. ΤΖΙΦΟΣ.
Ήμουν καταστεναχωρημένη, και επειδή η φιλία μας είναι πολύ δυνατή, αποφάσισα να την εξοντώσω αργά και βασανιστικά, θα την έκανα να σκάσει από το πολύ φαγητό. Δεν έπρεπε να κινήσω υποψίες.Δεν είναι δυνατόν να ψώνισε όλο το mall και εγώ πήρα μόνο δυο βαφές και δυο οξυζενέ νούμερο 30.
Έχω συνεννοηθεί με την νταμτελαρί να πάμε στην Γλυφάδα για μπιφτέκια. Πήγε να μας το παίξει βαρύ πεπόνι πως δεν ήθελε, αλλά ευτυχώς την καταφέραμε. Αφού φάγαμε, πήγαμε να πάρουμε νεγράκια. Έφαγε και τα νεγράκια και ήταν πολύ καλά για κακή μου τύχη………..
Και ξαφνικά μια τρελή ιδέα μου καρφώθηκε. Θα παραγγείλουμε κινέζικο της λέω που δεν έχω ξαναφάει. Ας παραγγείλουμε μου λέει, είναι ελαφρύ το κινέζικο. Προς στιγμή τρόμαξα αλλά ευτυχώς το συγκεκριμένο δεν ήταν και τόσο ελαφρύ….μουαχαχχαχα. Αυτή την στιγμή είναι με το ένα πόδι στον τάφο. Μουαχαχχαχαχαχαχ…..
Της πρότεινα για τα μάτια του κόσμου να της πάρω σόδα, αλλά δεν ήθελε. Τρώει τσίχλες και παίζει στο ταμπλετ. Ε ας χαρεί τις τελευταίες της στιγμές. Η νταμτελαρί κοιμάται ήσυχη μέσα και ό Σήφης κάνει ζεν στα πόδια μου.
Και η κατέ μονολογεί : «Ήταν ελαφρύ το κινέζικο είπε…και μετά πέθανε»

ΠΕΝΘΟΣ.

Το δάκρυ της παραπάνω φώτο, είναι ένα από τα άπειρα δάκρυα που έχουν κυλήσει από τα μάτια μου, μόλις αντίκρισα την τελευταία ανάρτηση της Κατέ.

Μαύρισαν όλα γύρω μου, ένιωσα να φεύγει η γη κάτω από τα πόδια μου, διάφορα βουητά ήχησαν στα αυτιά μου.

ΟΧΙ βροντοφώναξα, είναι ΨΕΜΑ. 

Παίρνω την Κατέ τηλέφωνο, απαντάει η Νταμτελαρί. Νταμτελαρί δώσε μου αμέσως την Κατέ, λέω εγώ...

Ακολουθεί η συνομιλία:

Λεκάνα: Κατέ; (ρουφώντας μύτη)

Κατέ: Τι θες; (γλυκά όπως πάντα)

Λεκάνα: Έκλεισες το βλογ;

Κατέ: Ναι.

Λεκάνα: Γιατί; (με σπαραγμό)

Κατέ: Γιατί μπορώ! (αδέκαστα)

Δεν θυμάμαι τίποτα άλλο... με βρήκαν λιπόθυμη.....

Άρχισα να κλαίω και να πίνω. Έπινα για να ξεχάσω τον πόνο που μου ξέσκιζε τα σωθικά. Έβγαινα, έπινα και κοιτούσα το κενό.

Μια φράση γύριζε στο μυαλό μου μονίμως.... με είχε στοιχειώσει: Η ΚΑΤΕ ΕΚΛΕΙΣΕ ΤΟ ΣΙΓΑ ΤΑ ΑΒΓΑ!

Πενθώ.

Και πενθώ πολύ. Δεν ξέρω αν θα ξεπεράσω αυτή την απώλεια. Ο πόνος είναι απύθμενος και ανελέητος. Με βλέπουν φίλοι και γνωστοί και λένε "Πάει, η Λεκάνα τρελάθηκε".....

Έχω κλειστεί στο σπίτι πια, άδεια μπουκάλια με φτηνό ουίσκι πεταμένα γύρω μου, σε συνδυασμό με βαριά τσιγάρα...... ίσως με βρουν κάποια στιγμή με το γκάζι ανοιχτό.....

Δεν μπορώ να γράψω άλλο.... τα χέρια μου τρέμουν...η οθόνη θολώνει...δάκρυα κυλούν.....

Ένα έχω να πω...

ΠΕΝΘΩ....

ΕΝΙΑΙΑ ΚΙΝΗΣΗ BLOGGERS ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΕ ΚΑΘΕ ΕΚΒΙΑΣΜΟ

Για την πείνα των παιδιών μας ΦΤΑΝΕΙ ΠΙΑ!

Για τους άστεγους των δρόμων ΦΤΑΝΕΙ ΠΙΑ!

Για τις αυτοκτονίες των συνανθρώπων μας ΦΤΑΝΕΙ ΠΙΑ!

Για τους πολίτες που πεθαίνουν από τη φτώχεια ΦΤΑΝΕΙ ΠΙΑ!

Για τις παραγωγικές ή μη ηλικίες που είναι στα αζήτητα ΦΤΑΝΕΙ ΠΙΑ!

Για τα παιδιά μας που φεύγουν στο εξωτερικό μετανάστες ΦΤΑΝΕΙ ΠΙΑ!

Για την τρίτη ηλικία που δεν έχει φάρμακα και περίθαλψη ΦΤΑΝΕΙ ΠΙΑ!

Για τα δυσβάσταχτα χρέη που μας φόρτωσαν χωρίς να φταίμε ΦΤΑΝΕΙ ΠΙΑ!

                                       
                           ΑΝΑΔΗΜΟΣΙΕΥΣΤΕ ΤΟ

ΚΙΠ ΚΑΛΜ....

Ο πολύ αγαπημένος μου και κουμπάρος της Κατέ, ο Mahler, με αφορμή ένα σχόλιο μου, μου είπε πως θα μου κάνει ένα δωράκι.

Και έτσι έγινε, ανοίγοντας τα μαιλ μου, λίγο πριν τα κατασχέσει όλα η δίωξη, είδα το μήνυμα του όμορφου γάτου.

Μου άρεσε πολύ και ήθελα να το μοιραστώ μαζί σας. 

Εύχομαι να τα ξαναπούμε.

Αν όχι, θα με έχουν συλλάβει!

Κιπ καλμ λοιπόν!!!

Ανώνυμος

ΕΥΛΟΓΗΤΟΣ...

Για σένα φίλε μου Ευλογητέ, που μου έκανες την τιμή να έρθεις στο βλογ μου...

ΜΕΤΑΝΟΕΙΤΕ.....

Και μην χάνεσαι....

ΛΟΓΟΤΕΧΝΙΚΟ ΣΑΒΒΑΤΟ - ΑΓΑΠΗΜΕΝΗ ΚΑΛΟΚΑΙΡΙΝΗ....

Ο κουμπάρος μου - ανεκπλήρωτο της κατέ στα πλαίσια του Λογοτεχνικού Σάββατου, είχε μια όμορφη ιδέα. Να γράψει όποιος θέλει, κάτι για το καλοκαίρι.
Το καλοκαίρι για μένα είναι η αγαπημένη μου εποχή. Τον χειμώνα πέφτω σε χειμερία νάρκη.
Σχεδόν πάντα, τα καλοκαίρια μου περνάω όμορφα. Το φετινό καλοκαίρι για μένα θα είναι ιδιαίτερο.
Για δυο μήνες θα έχω αυτή την θέα που βλέπετε στην παραπάνω φωτογραφία.... Το κάστρο της Αστυπάλαιας...
Σας εύχομαι καλό καλοκαίρι και να περνάτε όμορφα.
Φιλί.

ΜΙΑ ΒΟΛΤΑ ΜΕ ΤΟΝ ΦΙΛΟ ΜΟΥ....

Έτσι σεμνά και ταπεινά είπα να βάλω ένα τραγουδάκι.........