JE SUIS FATIGUE...

Προ τριημέρου πήρα την απόφαση να σώσω τον αρραβώνα μου, η έσχατη λύση που υπήρχε ήταν να ανέβω - εμείς που είμαστε κάτω από το αυλάκι, λέμε θα ανέβουμε όταν μιλάμε για την πρωτεύουσα -να ανέβω λοιπόν στην Αθήνα μήπως και δω προκοπή με τον αρραβωνιαστικό μου.

Μετά από ένα πολύωρο ταξίδι έφτασα στον Πύργο -όχι Ηλείας, της Νεάπολης Εξαρχείων- αντίκρισα τον αρραβωνιάρη και ρίγη με διαπέρασαν διότι είχα και καιρό να τον συναντήσω. Φιλόξενος, χαμογελαστός, ευδιάθετος, μόνο που δεν πετούσε από την χαρά του.

Στα πλάνα μας και στα σχέδια της επανασύνδεσης ήταν να κάνουμε μαζί την πρώτη εκπομπή της σεζόν του sin radio.

Για να ακούσετε αυτή την σοβαρή φεγγαρόλουστη εκπομπή πατήστε εδώ.

Φιλοφρονήσεις, αβρότητες, πήγαιναν και έρχονταν στον Πύργο, μαζί με αυτές πηγαινοερχόταν και ο κουμπάρος μου για το καθιερωμένο σερβίρισμα.

Ο αρραβωνιαστικός μου ολόκληρο το παρασκευοσαββατοκύριακο ήταν πολύ μελιστάλαχτος και σε αυτό βοήθησε απεριόριστα και η λατρεμένη μου Αθηνά....

Όμως όπως όλα τα ωραία κάποτε τελειώνουν έτσι τελείωσε και η διαμονή μου στην πρωτεύουσα, και τώρα κάθομαι μόνη εδώ και σκέφτομαι τα όμορφα λόγια του αγαπημένου μου, και ένα δάκρυ κυλά αργά από το μάγουλο μου......

υγ1: η ατάκα σε juis fatigue ανήκει δικαιωματικά στον κουμπάρο μου, καθότι και γαλλομαθής.

υγ2: σαν μια ανάρτηση που σέβεται τον εαυτό της, έχω παραθέσει για την ευκολία σας και τα κατάλληλα λινκς!!!!!

υγ3: το τραγουδάκι παρακάτω είναι γνωστή αδυναμία....