Πέμπτη 29 Νοεμβρίου 2012

ΦΑΝΤΑΣΙΑ...



"Τα παράπονά σας στη φαντασία.......
Αυτή εφευρίσκει λάλημα...όταν δεν ξημερώνει...."
Κική Δημουλά

Πέμπτη 22 Νοεμβρίου 2012

ΕΡΧΕΤΑΙ...


Όσοι διαβάζετε αυτό το βλογ, θα θυμάστε τον λιτό χριστουγεννιάτικο στολισμό που είχα κάνει πέρσι για την εορταστική περίοδο.
Σε λίγες μέρες πήρα την απόφαση να στολίσω πάλι, γιορτινές μέρες έρχονται...
Και φέτος θα κινηθώ σε μίνιμαλ γραμμές, χωρίς υπερβολές και περιττά στολίδια. Γιατί όπως λένε και οι αρχαίοι ημών πρόγονοι "παν μέτρον άριστον"....
Έρχεται λοιπόν ο στολισμός...μην το παίρνετε σαν απειλή, μια απλή προειδοποίηση κάνω!!!

Καλό σαββατοκύριακο!

Δευτέρα 19 Νοεμβρίου 2012

ΚΥΜΑΤΑ...


Την Παρασκευή το βράδυ είπαμε να κάνουμε μια νυχτερινή εξόρμηση. Η Αθηνά (δεν σπέρνω την ίντριγκα,στάζω πετιμέζι,μελιστάλαχτη,σμηνάρχου κ.α.), το στεφάνι της ο Μήτσος και εγώ,  μια χαρούμενη παρέα περιδιαβαίναμε τα σοκάκια του Ναυπλίου για να καταλήξουμε σε ένα καφέ όπου γινόταν ένα λάιβ.
Ήτονε πολύ καλό το λάιβ, όμορφα τραγούδια και όμορφες φωνές. Το μαγαζί ήταν τίγκα στις γεροντοκόρες, αλλά η φίλη μου η Αθηνά - αρτίστα του βωβού μου είπε πως με πήγε εκεί για να νιώθω οικεία και όμορφα σαν γεροντοκόρη που είμαι και εγώ, μιας και ο αρραβωνιάρης με πέταξε σαν την τρίχα από το ζυμάρι αλλά και σαν στημένη λεμονόκουπα!
Ήπιαμε το κατιτίς μας, δηλαδή η Αθηνά - κατέ ήπιε τρία τέταρτα του ποτηριού ουίσκι,εμείς με τον Μήτσο πίναμε σόδες. Είπαμε να πάμε να χτυπήσουμε τίποτα πιτόγυρα έτσι για το καλό, και στον δρόμο για το πιτογυράδικο έπρεπε να περάσουμε από ένα πάρκο. Ένα πάρκο που σέβεται τον εαυτό του οφείλει να έχει παγκάκια, έτσι λοιπόν το πάρκο ήταν τίγκα στο παγκάκι... Περπατούσαμε με τον Μήτσο και συζητούσαμε διάφορα επιστημονικά ζητήματα, ώσπου χάσαμε την στάζω πετιμέζι....
Η στάζω πετιμέζι ήτονε ανεβασμένη επάνω σε ένα παγκάκι και ετραγουδιόσαντο το "Έχω πετάξει μαζί σου" του φίλου μου του Σταμάτη Γονίδη...εμέις με τον Μήτσο την χειροκροτούσαμε και κάναμε και μερικά απλά χορευτικά!
Αφού είπε όλο το κομμάτι και κουμπλέ και ρεφρέν αποφασίσαμε να τα χτυπήσουμε τα ρημάδια τα πιτόγυρα γιατί πεινούσαμε οικτρά!
Στην επιστροφή μας με την γκρι ανθρακί αστραπή (αυτοκίνητο Μήτσου), αφού καταλήξαμε ότι δεν παίζει σταθμός αλλά σιντί ακούγαμε διάφορα άσματα, κάναμε κέφι και χορεύαμε για να χωνέψουμε και τα πιτόγυρα!
Εκεί που καθόμουν ανέμελη, ξαφνικά ακούω ένα άσμα που το ψάχνω τουλάχιστον 3.000 χρόνια. Αμέσως η σμηνάρχου με ενημέρωσε για τον τίτλο και τα καθέκαστα που αφορούσαν το κομμάτι, χωρίς να με κοροϊδέψει καθόλου που έψαχνα το κομμάτι στο γιουτιούμπι "αν μ'αγαπάς ξένο".....
Ακούστε το παραπάνω κομμάτι, είναι τα "Κύματα" του Μιχάλη Δέλτα, και κατά την ταπεινή προσωπική μου άποψη είναι πολύ όμορφο.

Καλή εβδομάδα σε όλους!

Τετάρτη 14 Νοεμβρίου 2012

ΣΑΒΒΑΤΟΓΕΝΝΗΜΕΝΗ...



"......Απαλή φίλη, λεπτεπίλεπτη. Και ήδη δυσκολεύεται. Ήδη ψάχνει με αγωνία τον επόμενο. Αυτού του είδους η επιβιωτική ευφυΐα, σκέφτομαι. Είναι για τη γυναίκα ό,τι το αγκάθι για το σκαντζόχοιρο. Δεν έχω από πού να την πιάσω. Μεταξωτή γυναίκα, γεμάτη αγκάθια. Τα έχει χάσει όλα, νομίζω, γιατί τρέμει μην τυχόν και χάσει. Πολλές φορές απορριμμένη, υποψιάζομαι. Αυτή είναι η μοίρα όσων δεν χάνουν. Η λυπημένη φάρσα. Του να παρατάνε πρώτοι αυτούς που πρώτοι τους απέρριψαν. Λίγα πράγματα χωρίζουν το φρικαλέο από το κωμικό. Την ξέρω τη μάρκα. Άνθρωποι που φεύγουν όχι για την αντένδειξη. Όχι επειδή το θέλουν. Αλλά επειδή οσμίζονται την απόρριψη που έρχεται. Το επιβιωτικό «ποιός αφήνει ποιόν» τίθεται πάνω από το «ποιος θέλει ποιόν και πώς τον διεκδικεί». Ξύπνιοι και επουσιώδεις. Φίλοι και τους αγαπάμε. Στα ερωτικά τους, ράτσα δεύτερη, χαμηλή. Σάββατο πρωί. Ερωτευμένοι, λένε και όμως. Ξυπνάνε έξυπνοι. Επιτίθενται για να αποτρέψουν επιθέσεις. Τρομοκρατούν για να μη γίνει διάφανος ο φόβος τους. Χωρίζουν για να μην τους χωρίσουν. Διαλύονται για να μην τους πιάσουν κορόιδο. Άκυρη εξυπνάδα. Το νιώθεις όταν οι διαλυμένοι μέντορες δίνουν χρηστικές οδηγίες. Για να πάθεις τα ίδια με δαύτους. «Να μην ξέρει την αδυναμία που του έχεις, θα την εκμεταλλευτεί». Ή «μη δίνεις τίποτα από τον εαυτό σου. Τότε σε εκτιμούν οι άντρες». Ή «να μη σε βρίσκει πάντα στο τηλέφωνο. Γιατί σε θεωρεί δεδομένη». Και τη χαρά του να τιμήσεις, να φωταγωγήσεις, να προσφέρεις, να τον ακούσεις, που την πας? Η οξυδέρκειά τους? Σιδερένια μπάλα σε κομψά σφυρά – και πάνε σέρνοντας. Φαίνεται, Κέικ, λέω, πως η αγάπη δεν είναι αρκετή για όσους δεν αγαπάνε αρκετά, θέλει στρατηγική. Πρέπει να μετατραπεί σε εκπαιδευτικό πρόγραμμα: Ποιος θα τρομάξει περισσότερο τον άλλο: το αγαπημένο μου ερωτικό άθλημα. Ποιος θα ντρεσάρει γρηγορότερα τον άλλον. Ποιος θα αποδειχθεί πιο έξυπνος. (Δηλαδή πιο φοβισμένος.) Ποιος θα επιβληθεί. Να επιβληθεί η γυναίκα? Τι να τον κάνει όμως έναν άντρα που του επιβάλλεται? Να επιβληθεί ο άντρας? Ποιος άντρας που τιμά το φύλο του έχει πρόβλημα με την επιβολή? Μόνο αυτός που δε μπορεί να προστατέψει. Σώσον ημάς από τέτοιες αγάπες. Δεν θέλω να πάρω μέρος ποτέ πια σε τέτοια εκπαιδευτικά προγράμματα.....
 ...... Εδώ και πολύ μικρό διάστημα έχω βεβαιωθεί. Το εκπαιδευτικό σύστημα της αγάπης δεν με αφορά. Χρειάζεται μεταρρύθμιση. Δεν καταλαβαίνω τη διδακτέα ύλη. Δεν με ελκύει η ξεδιαντροπιά της εξίσωσης: «Στον έρωτα η καλύτερη του ενός είναι η χειρότερη του άλλου». Εγώ αυτήν την τάξη δεν πρόκειται ποτέ να την περάσω. Γι’ αυτό σκασιαρχείο καλύτερα. Το σκυλί και βόλτα. Εμένα κάνε με μόνο κύκλο ομόκεντρο, να νιώθω τη συγγένεια. Και τότε η καλύτερή σου είναι η καλύτερή μου. Αλλά ομόκεντρο. Αλλιώς ζηλεύω. Και όταν ζηλεύω γίνομαι έξυπνη. Και όταν γίνομαι έξυπνη τα καταστρέφω όλα....."

από την Σαββατογεννημένη της Μαλβίνας Κάραλη....

Δευτέρα 12 Νοεμβρίου 2012

ΙΜΑΜ ΜΠΑΪΛΝΤΙ....


Την Τρίτη στις 13 Νοεμβρίου, δηλαδή αύριο, το αγαπημένο μου συγκρότημα οι Ιμάμ Μπαϊλντί θα είναι μαζί μου τηλεφωνικά, στον αέρα του Ανατολικού 95.8fm, 21:00-23:00.
Και ένα λατρεμένο άσμα:



Καλή εβδομάδα!


Πέμπτη 8 Νοεμβρίου 2012

Ο ΑΓΓΕΛΟΣ ΜΟΥ...


Το αγαπημένο μου αδέρφι το λένε Άγγελο. Συνεπώς σήμερα γιορτάζει. Βέβαια υπάρχει μια μικρή ιστορία σχετικά με τις γιορτές του αδερφού μου.
Από μικρό τον γιορτάζαμε λανθασμένα 25η Μαρτίου, διότι ο παππούς Άγγελος την είχε δει κάπως και ήθελε να γιορτάζει του Ευαγγελισμού, άσχετα που δεν τον έλεγαν Βαγγέλη.
Η μαμά Μαρία και ο μπαμπάς Γιώργος όταν μεγάλωσε το αδέρφι του είπαν να γιορτάζεις όποτε θέλεις εσύ.
Το αποτέλεσμα είναι ότι ο μικρός συμφεροντολόγος γουστάρει να γιορτάζει και σήμερα και την 25η Μαρτίου, βέβαια τώρα τελευταία ανακάλυψε και άλλη γιορτή, του αγίου Αγγελή.
Εάν ξέρετε και εσείς καμιά άλλη γιορτή σχετική με αγγέλους να μου πείτε να τον ενημερώσω.

υγ1: το έριξα στην πλάκα διότι αν έκανα διαφορετικά θα έμπαινε κανένα σκουπιδάκι στο μάτι μου, γιατί το αδέρφι μου είναι μακριά και μας λείπει πολύ, και σήμερα που γιορτάζει δεν είναι μαζί μας....

υγ2: το άσμα μετράει πολύ!

ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ ΑΓΓΕΛΑΚΙ ΜΟΥ!

Παρασκευή 2 Νοεμβρίου 2012

DO YOU LOVE ME...


Όπως έχουμε ξαναπεί το βλογ αυτό προάγει τον πολιτισμό, ήρθε η στιγμή να τον προάγει ακόμη παραπάνω.
Ψάχνοντας για το τι άσματα θα παίξω την προηγούμενη Τρίτη στην εκπομπή μου, βρήκα αυτό το υπέροχο κομμάτι με τους Blues Brothers... αλλά επειδή είμαι πνεύμα ανήσυχο και μου αρέσει να ανακαλύπτω καινούργια πράγματα και εμπειρίες, έψαξα και βρήκα ένα διαφορετικό Do you love me....


Αξίζει να το δείτε ειλικρινά. Πρόκειται για μια λιβανέζικη οικογένεια, και το μόνο που έχω να πω είναι πως ο αοιδός δεν υφίσταται...

Καλό σαββατοκύριακο!!!