Πέμπτη 26 Ιανουαρίου 2012

ΘΥΜΗΣΟΥ, ΣΩΜΑ...


Θυμήσου, σώμα...
Σώμα, θυμήσου όχι μόνο το πόσο αγαπήθηκες,
όχι μονάχα τα κρεββάτια όπου πλάγιασες,
αλλά κ' εκείνες τες επιθυμίες που για σένα
γυάλιζαν μες στα μάτια φανερά,
κ' ετρέμανε μες στη φωνή -- και κάποιο
τυχαίον εμπόδιο τες ματαίωσε.
Τώρα που είναι όλα πια μέσα στο παρελθόν,
μοιάζει σχεδόν και στες επιθυμίες
εκείνες σαν να δόθηκες -- πώς γυάλιζαν,
θυμήσου, μες στα μάτια που σε κύτταζαν•
πώς έτρεμαν μες στη φωνή, για σε, θυμήσου, σώμα.

Κωνσταντίνος Π. Καβάφης

ακόμα ένα αγαπημένο μου ποίημα...

30 σχόλια:

  1. Πολύ όμορφο Χριστίνα μου σε ευχαριστώ!
    Αν σου πω ότι δε το είχα ξαναδιαβάσει?
    Καλό σου βράδυ!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. είναι πραγματικά πολύ ενδιαφέρον ποίημα...με εκφράζει απόλυτα αυτή την περίοδο...χαίρομαι πολύ που σου άρεσε...
      καλό βράδυ,φιλιά.

      Διαγραφή
  2. Καβάφης...ανεπανάληπτος...

    καλό σου βράδυ και πολλά φιλιά!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. "Τώρα που είναι όλα πια μέσα στο παρελθόν,
    μοιάζει σχεδόν και στες επιθυμίες
    εκείνες σαν να δόθηκες"...

    Σαν φιλί που δεν έφθασε ποτέ στα χείλη,κι ας το πεθύμησες..μα χρόνια μέτα η γεύση του και η υφή του γνώριμες μοιάζουν και ας μην υπήρξε ποτέ..Μας λείπουν τέτοιες μορφές αν του Καβάφη σήμερα,μα ευτυχώς τα ίχνη τους άφησαν για να τους βρίσκουμε,και ν'ανακαλύπτουμε και πάλι χαμένους θησαυρούς.
    Καλό ξημερωμα να έχεις.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. είναι ανεξίτηλα τα σημάδια ποιητών τέτοιου βεληνεκούς...
      καληνύχτες νόστε μου!

      Διαγραφή
  4. υπέροχο απλά :)

    έκανα καβάφη στη σχολή και πραγματικά τον λάτρεψα...
    αυτό τ ποίημα ειδικά.. τόσο ιδιαίτερο^

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. Και καλά να θυμάται... Έτσι κι έχει αλτσχάιμερ, τι γίνεται;

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. Επιθυμίες
    Σαν σώματα ωραία νεκρών που δεν εγέρασαν
    και τάκλεισαν, με δάκρυα, σε μαυσωλείο λαμπρό,
    με ρόδα στο κεφάλι και στα πόδια γιασεμιά --
    έτσ' οι επιθυμίες μοιάζουν που επέρασαν
    χωρίς να εκπληρωθούν· χωρίς ν' αξιωθεί καμιά
    της ηδονής μια νύχτα, ή ένα πρωί της φεγγερό.

    Δεν απαιτούνται κοσμητικά επιθετα,απλά Καβάφης...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. το ποιημα τα λεει μονο του..

    καλημερα Χριστινα :)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  8. καλή σου μέρα Χριστινάκη μου...
    όπως είπε και ο vad...απλά Καβάφης...
    να είσαι καλά που μας τα θυμίζεις!

    ένα όμορφο Σ/K να έχεις...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. χαίρομαι πολύ που σου άρεσε έλενα τζι μου!!!
      καλό βράδυ και πολλά φιλιά!!!

      Διαγραφή
  9. πως να ξεχάσει οτι απολυτα εχει ζησει???απαρνιεται τη ληθη....!!!πως να αρνηθεί οτι κοιταξε μάτια γεμάτα φωτιά, πάθος, ερωτα, πονο, πόθο, θανατο.....!!!οτι αγγιξε φλέβες τεντωμένες σαν χορδες που ηταν ετοιμες να σπάσουν απο έρωτα, ηδονή, εγκατάλειψη......!!!πως να ξεχάσει....δεν μπορεί....ΔΕΝ ΘΕΛΕΙ....!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  10. Οι ματαιωμένες πονάνε περισσότερο..

    Χριστίνα μου ευχαριστώ για τις θύμησες του Καβάφη. Κάθε διάβασμα και ανακαλύπτεις ότι σου διέφυγε.....

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  11. Πόσο ωραίοι αυτοί οι στίχοι...
    Ωδή του σώματος στο παρελθόν του !!

    Να είσαι καλά !
    ^_^ :-))•*¨`*•✿Ƹ̵̡Ӝ̵Ʒ✿
    (¯`'•.¸ //(*_*)\\ ¸.•'´¯)
    *`• ....* ♥ * ♥ *... •´*. ♥
    ♥....* ♥♥....* ♥♥....* ♥♥....* ♥

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. όπως είπα και πιο πάνω,αγγίζουν την ψυχή...
      καλό βράδυ,φιλάκια.

      Διαγραφή
  12. Όσο πιο απλό είναι ένα ποίημα τόσο περισσότερο αγγίζει τον αναγνώστη.
    Οι κλασικοί έλληνες ποιητές είναι το καλύτερο παράδειγμα.
    Τον χαιρετισμό μου christina

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  13. μνήμη και το σώμα...

    καλημέρα Χριστίνα μου.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  14. η απάντηση που έδωσες σε κάποιο σχόλιο, με εκφράζει απόλυτα:
    έτσι,απλά Καβάφης...

    :))

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  15. πολύ δυνατό. πολύ όμορφο. πολύ απόλυτο. το αγάπησα
    Καλό βράδυ

    ΑπάντησηΔιαγραφή