ΑΠΟΛΟΓΙΣΜΟΣ...

Κάθε χρόνο τέτοια εποχή αρχίζω και κάνω απολογισμό της χρονιάς που πέρασε.

Έχω μέσα στο μυαλό μου δυο κουτιά και μια ζυγαριά. Στο ένα κουτί ρίχνω τα καλά και στο άλλο τα άσχημα. Όταν τελειώσω με την καταμέτρηση τα βάζω στην ζυγαριά για να δω ποια υπερίσχυσαν ολόκληρη την χρονιά.

Αυτή η χρονιά μου έφερε αρκετά,μου πήρε όμως και κάποια άλλα. Θα μου πείτε όμως πως σχεδόν όλα είναι δούναι και λαβείν, σωστά;

Στην αρχή της χρονιάς άρχισα να ασχολούμαι με το ραδιόφωνο, ήταν κάτι που πάντα ήθελα, αλλά πάντα δείλιαζα.

Στην συνέχεια θέλησα να ασχοληθώ με το θέατρο -ερασιτεχνικά πάντα- και αυτό ήταν κάτι που πάντα ήθελα, αλλά πάντα δείλιαζα.

Και το τελευταίο μου απόκτημα είναι αυτό εδώ το βλογ. Το οποίο και αυτό δείλιαζα να το φτιάξω, αλλά είχα καλή δασκάλα και έτσι και το έφτιαξα. 

Και πραγματικά αυτή την περίοδο που δεν είναι πολύ ρόδινα τα πράγματα για μένα, όλα τα παραπάνω μου κρατούν καλή συντροφιά, είναι διέξοδος.

Από τα παραπάνω θα καταλάβατε ότι δειλιάζω γενικά σε πολλά. Καλώς το καταλάβατε γιατί έτσι είναι.

Ήρθε στην ζωή μου ένα τόσο δα μικρό ανθρωπάκι, το βαφτιστηράκι μου.

Πέρασα ένα υπέροχο καλοκαίρι δίπλα σε υπέροχους ανθρώπους, που μου άνοιξαν άλλους ορίζοντες και άλλους δρόμους.

Υπήρξαν όμως και κάποιοι άλλοι, οι οποίοι επέλεξαν να φύγουν από δίπλα μου. Χωρίς εξήγηση. Για τους δικούς τους λόγους, λόγους που δεν έμαθα όσο και αν προσπάθησα. Αλλά έτσι είναι στη ζωή, άλλοι έρχονται, άλλοι φεύγουν. Σκέφτομαι πως ίσως έρχονται στην ζωή μας κάποιοι άνθρωποι που από την αρχή είναι προδιαγεγραμμένο πως θα φύγουν. Και αυτό συμβαίνει για συγκεκριμένους λόγους πιστεύω.

Ευτυχώς οι φίλοι μου, που μετριούνται στα δάχτυλα του ενός χεριού είναι πάντα εκεί...και θα είναι, γιατί πολύ απλά είναι οι δικοί μου φίλοι...

Η χρονιά δεν έχει τελειώσει ακόμη, οπότε δεν αρχίζω το ζύγισμα ακόμη. Έχω μπροστά και τον Δεκέμβριο...  Θα περιμένω λίγο ακόμη.

Τα αποτελέσματα του ζυγίσματος θα σας τα πω αναλυτικά σε επόμενη ανάρτηση.....