Τρίτη 29 Νοεμβρίου 2011

ΑΝΑΚΑΛΥΨΗ...


Καθόμουν ανέμελη το απόγευμα και έκανα λίγο βλόγινγκ... άκουγα και ραδιόφωνο για να σπάσω την μονοτονία. Και όπως είμαι μέσα στην ανεμελιά ακούω αυτό το κομμάτι....Περιττό να σας πω τι επακολούθησε, έψαχνα να βρω το τηλέφωνο του σταθμού αστραπιαία πριν τελειώσει το κομμάτι και το χάσω. Ευτυχώς το βρήκα και αυτός ο άγιος άνθρωπος -ο παραγωγός - μου είπε τίτλο, την ορθογραφία του, τα πάντα!!
Αυτές οι μέρες έχω την εντύπωση ότι είναι των ανακαλύψεων - μουσικών εννοώ- μην νομίσετε ότι είμαι κανένας εφευρέτης.
Η προηγούμενη εβδομάδα έκλεισε με μια άλλη μουσική ανακάλυψη. Θα αρχίσω λοιπόν και αυτή την εβδομάδα μουσικά , δεν ξέρω βέβαια πως θα την συνεχίσω, ανάλογα την έμπνευση!

Υ.Γ. Αγαπημένη μου Αθηνά, αυτό το κομμάτι δεν μπορούσα να στο τραγουδήσω για να μου πεις πoιο είναι, διότι έχει πολύ βιολί,και δεν θυμόμουν ακριβώς την μελωδία του...

Σάββατο 26 Νοεμβρίου 2011

Η ΜΕΛΩΔΙΑ ΜΟΥ...



Είναι μια μελωδία που την έψαχνα χρόνια...μόλις πριν λίγες μέρες, τυχαία - όπως γίνεται συνήθως πάντα - την ανακάλυψα.
Με την αγαπημένη μου μελωδία σας εύχομαι ένα όμορφο Σαββατοκύριακο...

Τετάρτη 23 Νοεμβρίου 2011

ΑΠΟΛΟΓΙΣΜΟΣ...


Κάθε χρόνο τέτοια εποχή αρχίζω και κάνω απολογισμό της χρονιάς που πέρασε.
Έχω μέσα στο μυαλό μου δυο κουτιά και μια ζυγαριά. Στο ένα κουτί ρίχνω τα καλά και στο άλλο τα άσχημα. Όταν τελειώσω με την καταμέτρηση τα βάζω στην ζυγαριά για να δω ποια υπερίσχυσαν ολόκληρη την χρονιά.
Αυτή η χρονιά μου έφερε αρκετά,μου πήρε όμως και κάποια άλλα. Θα μου πείτε όμως πως σχεδόν όλα είναι δούναι και λαβείν, σωστά;
Στην αρχή της χρονιάς άρχισα να ασχολούμαι με το ραδιόφωνο, ήταν κάτι που πάντα ήθελα, αλλά πάντα δείλιαζα.
Στην συνέχεια θέλησα να ασχοληθώ με το θέατρο -ερασιτεχνικά πάντα- και αυτό ήταν κάτι που πάντα ήθελα, αλλά πάντα δείλιαζα.
Και το τελευταίο μου απόκτημα είναι αυτό εδώ το βλογ. Το οποίο και αυτό δείλιαζα να το φτιάξω, αλλά είχα καλή δασκάλα και έτσι και το έφτιαξα. 
Και πραγματικά αυτή την περίοδο που δεν είναι πολύ ρόδινα τα πράγματα για μένα, όλα τα παραπάνω μου κρατούν καλή συντροφιά, είναι διέξοδος.
Από τα παραπάνω θα καταλάβατε ότι δειλιάζω γενικά σε πολλά. Καλώς το καταλάβατε γιατί έτσι είναι.
Ήρθε στην ζωή μου ένα τόσο δα μικρό ανθρωπάκι, το βαφτιστηράκι μου.
Πέρασα ένα υπέροχο καλοκαίρι δίπλα σε υπέροχους ανθρώπους, που μου άνοιξαν άλλους ορίζοντες και άλλους δρόμους.
Υπήρξαν όμως και κάποιοι άλλοι, οι οποίοι επέλεξαν να φύγουν από δίπλα μου. Χωρίς εξήγηση. Για τους δικούς τους λόγους, λόγους που δεν έμαθα όσο και αν προσπάθησα. Αλλά έτσι είναι στη ζωή, άλλοι έρχονται, άλλοι φεύγουν. Σκέφτομαι πως ίσως έρχονται στην ζωή μας κάποιοι άνθρωποι που από την αρχή είναι προδιαγεγραμμένο πως θα φύγουν. Και αυτό συμβαίνει για συγκεκριμένους λόγους πιστεύω.
Ευτυχώς οι φίλοι μου, που μετριούνται στα δάχτυλα του ενός χεριού είναι πάντα εκεί...και θα είναι, γιατί πολύ απλά είναι οι δικοί μου φίλοι...

Η χρονιά δεν έχει τελειώσει ακόμη, οπότε δεν αρχίζω το ζύγισμα ακόμη. Έχω μπροστά και τον Δεκέμβριο...  Θα περιμένω λίγο ακόμη.
Τα αποτελέσματα του ζυγίσματος θα σας τα πω αναλυτικά σε επόμενη ανάρτηση.....



Κυριακή 20 Νοεμβρίου 2011

ΤΟ ΠΑΤΩΜΑ...


Θα κλείσω αυτή την εβδομάδα με το αγαπημένο μου τραγούδι......από τον φανταστικό και λατρεμένο Σταμάτη Κραουνάκη.

"Ξυπνάω μεσάνυχτα κι ανοίγω το παράθυρο
κι αυτό που κάνω ποιος σου το 'πε αδυναμία
που λογαριάζω τον μηδέν μου με το άπειρο
και βρίσκω αδύνατο τον κόσμο στα σημεία..."

Καλή εβδομάδα....

Πέμπτη 17 Νοεμβρίου 2011

ΡΟΚΑΡΑΜΕ ΓΙΑ ΤΑ ΚΑΛΑ...


Χτες βράδυ κάνοντας τις βολτούλες μου στα αγαπημένα μου βλογ,πέρασα από τον Evil Chef.....και ανακάλυψα ότι είχε εκπομπή στο γνωστό του μέρος GHS-Radio.
Συντονίστηκα λοιπόν,μπήκα και στο τσατ,έκανα τις παραγγελίες μου,και ροκάραμε για τα καλά!!!
Το παραπάνω κομμάτι ήταν ένα από αυτά που ζήτησα,και έβαλε αυτή την φοβερή εκτέλεση!
Μουσικάρες και πολύ θετική ενέργεια,με το ζόρι πήγα για ύπνο!!!
Υποσχέθηκε πως θα κάνει πέρασμα να κάνουμε όλοι μαζί εκπομπή.......και όπως είπαμε θα τον κάνουμε καλοκαιρινό τον ανατολικό!!!

Πέμπτη 10 Νοεμβρίου 2011

ΤΟ ΦΕΓΓΑΡΙ ΤΟΥ ΝΟΕΜΒΡΗ...


gary moore στο σίντι πλέιερ.......ποτό.....τα τσιγάρα  μου.......και απλά να κοιτάζω.......
το φεγγάρι του νοέμβρη..........απλά....λιτά και απέριττα.....................

Τρίτη 8 Νοεμβρίου 2011

ΕΙΣ ΥΓΕΙΑΝ...


Δεν φτάνουν οι καπεταναίοι,δεν φτάνουν οι σαμπάνιες,τώρα πλάκωσαν και τα "μαρτίνια".! Η κιουρία Αθηνά με κέρασε ένα μαρτινάκι,με τις ελιές του και με τα όλα του!
Ευχαριστώ πολύ και θα ανταποδώσω και από εδώ αλλά θα τρέξω και στην πλησιέστερη κάβα να πάρω ένα μαρτίνι να το καθαρίσουμε και λάιβ!

Και έτσι λοιπόν θα προσφέρω και εγώ "μαρτίνια" στους ακόλουθους:
στην Αθηνά, στην Μαρίνα Ζέας, στην koueen, στην coula, στον iLias, στην Ζουζούνα. και στην Summertime Blues..........

Εις υγείαν...


Δευτέρα 7 Νοεμβρίου 2011

ΑΓΑΠΗΜΕΝΟ...


"Διατίθεται απόγνωσις
εις αρίστην κατάστασις,
και ευρύχωρον αδιέξοδον.
Σε τιμές ευκαιρίας.
Ανεκμετάλλευτον και εύκαρπον
έδαφος πωλείται
ελλείψει τύχης και διαθέσεως.
Και χρόνος αμεταχείριστος εντελώς.
Πληροφορίαι: Αδιέξοδον
Ώρα: Πάσα"

Οι "ΑΓΓΕΛΙΕΣ" της Κικής Δημουλά είναι το αγαπημένο μου ποίημα...και είπα να το μοιραστώ μαζί σας...
Καλή μας εβδομάδα....



Παρασκευή 4 Νοεμβρίου 2011

ΣΤΟ ΠΕΡΙΜΕΝΕ...


Περίμενα το σημερινό βράδυ πως και πως.Αγαπημένες σειρές στα καπάκια θα προβάλλονταν απόψε...Και είχα μια χαρά,θα έκανε πρεμιέρα η αγαπημένη μου σειρά....Ώρα προβολής 22:00.....Αμ δε,πολύ θα το ήθελα!!
Έκτακτο "γεγονότο"...απευθείας σύνδεση με την βουλή,τουτέστιν απευθείας σύνδεση με Κάιρο.
Αυτό δεν  είναι απλά ένα μικρό έκτακτο "γεγονότο" αυτό είναι μαραθώνιος.
Και έρχομαι εγώ τώρα και ερωτώ:κάτσε ρε φιλαράκι,όλη μέρα μας πρήζετε με μπουρδολογίες,πρωί,μεσημέρι,απόγευμα...γιατί δεν μας αφήνετε να χαλαρώσουμε λίγο το βράδυ.
Εάν υποψιαστώ ότι θα χάσω και το gray's anatomy,θα γίνει μεγάλη φασαρία!!!!!!!!!Θα φαρμακωθώωωωω!!!!
Και μην μου πείτε ότι ο κόσμος καίγεται και εγώ ενδιαφέρομαι για τις αγαπημένες μου σειρές...κουράστηκα να βλέπω αυτό το θεατράκι!
Καλύτερα να βλέπω τον ντόκτορα Ντέρεκ να ανοίγει κεφάλια παρά τον Τζωρτζ!!!
Αυτά τα ολίγα....

Πέμπτη 3 Νοεμβρίου 2011

ΑΤΙΤΛΟ...


Είναι ένα τραγούδι που το ακούω συνεχώς τις τελευταίες μέρες.Η τελευταία στροφή του λέει πολλά....
Ποτέ δεν μου πήγαινε ο Νοέμβριος σαν μήνας,δεν τον απεχθάνομαι απλά μου είναι αδιάφορος.......Ειδικά αυτός ο Νοέμβρης είναι περίεργος πολύ....Τον τελευταίο καιρό κατάλαβα πως όταν κάνεις τους άλλους να περνούν καλά,όταν τους κάνεις τον "παλιάτσο" όλα είναι ρόδινα,όλα είναι αγγελικά πλασμένα.....αν για οποιοδήποτε λόγο το χαμόγελο σβήσει για λίγο,και η διάθεση σου δεν είναι στα ύψη,γυρνούν οι πλάτες......γίνεσαι κουραστικός,αλλιώτικος.
Και είναι και αυτό το τραγούδι που δεν λέω να ξεκολλήσω...γιατί άραγε....


"Οι πιο μεγάλες νύχτες είναι αυτές που κλαις
και δεν σ΄ακούν,
θυμίζουνε γυναίκες,
μοναχικές,γυναίκες που πονούν....."

Τετάρτη 2 Νοεμβρίου 2011

ΤΟ ΠΑΡΤΥ...


Αυτή η γειτονιά είναι για όλους μας ένα κλουβί,
κανείς δεν ζει αληθινά αυτό που θα 'θελε να ζει,
γιατί το όνειρο είναι μια στιγμή και
όλες οι άλλες στιγμές απελπισία
μέσα σ΄αυτό το δρόμο γεννιόμαστε, ζούμε και πεθαίνουμε,
μαζί με μας και τα όνειρα μας, μαζί με μας και τα παιδιά μας.....
Γι' αυτό ένα πάρτυ σ' αυτό τον δρόμο
είναι πιο θλιβερό και από τον ίδιο το θάνατο,
είναι ένα γραμμόφωνο που ολοένα ξεκουρδίζεται,
δυο ιδρωμένα χέρια στο άσπρο φόρεμα ενός κοριτσιού,
ένας σκύλος που απορεί,
ένα ποτήρι αδειανό στην άκρη της αυλής μου,
μια κόκκινη κορδέλα στα μαλλιά της,
ένας κρυφός αναστεναγμός,
ένα αρπαχτικό βλέμμα θηρίου που δεν τολμάει να αγγίξει,
ένα κλουβί στην πόρτα σου με ε΄να πουλί που κοιμάται....
Γι' αυτό ένα πάρτυ στην Οδό Ονείρων
είναι πιο θλιβερή και από την στιγμή του ονείρου,
είναι ένα ξέφτισμα ζωής,
ένα παιχνίδι χάρτινο στα χέρια των αγγέλων....
Κοιτάχτε τούτο το κλουβί
είναι λιγάκι πιο μεγάλο από την καρδιά μου,
κι όμως δεν μπορεί να χωρέσει την αγάπη μου,
κοιτάχτε τούτο το κορίτσι
θα του χαρίσω το κλουβί κι ένα τραγούδι θα μου πει....
για το πουλί που χάθηκε, για το πουλί που πια δεν ζει.....

Τρίτη 1 Νοεμβρίου 2011

I WILL SURVIVE...


Αυτό το κομμάτι σιγοτραγουδούσα καθώς επέστρεφα από την εξόρμηση του τριημέρου.Δεν μου ήρθε ξαφνικά στο μυαλό,είχα τους λόγους μου....μέχρι και βιντεοκλίπ οραματίστηκα!!!
Ταξίδεψα με λεωφορείο καθότι δεν μπορούσα να έχω την "μπλε μεταλλική απειλή" μου.Όπου "μπλε μεταλλική  απειλή" είναι το αυτοκίνητο μου.
Η διαδρομή ήταν δίωρη,και άλλαξα τρία λεωφορεία.Το δεύτερο λεωφορείο ήταν το κερασάκι στην τούρτα....Πρέπει να το είχε ψεκάσει καναντέρ με αποσμητικό χώρου αλλιώς δεν εξηγείται τόσο έντονη μυρωδιά αποσμητικού.Κανονικά έπρεπε να υπήρχαν και μάσκες οξυγόνου πάνω από κάθε θέση....Δεν έφτανε λοιπόν η ελαφριάς μορφής δύσπνοια που είχαμε πάθει,πηγαίναμε με την ιλιγγιώδη ταχύτητα του φωτός,νομίζω πως είχαμε σπάσει το φράγμα του ήχου,λες και γινόταν επίτηδες για να έρθει το τέλος μας αργά,βασανιστικά και πάνω από όλα αρωματικά...εγώ ακάθεκτη να τραγουδώ το άσμα "i wiil survive,i will survive"!!!!!!!
Θα παρακαλούσα λοιπόν το αποσμητικό χώρου να χρησιμοποιείται με μέτρο ρε παιδιά!!!!!!!Δεν ξέρω αν καταλάβατε αλλά τραβάω και εγώ τα κολλήματα μου σαν άνθρωπος......
Τελικώς έφτασα σώα,το αβλαβής είναι άλλη ιστορία..........